Medenice to niewielka, typowo rolnicza wieś (około 3 tysięcy mieszkańców), położona na północ od Drohobycza, w obwodzie lwowskim. Zasiedlona jest niemal w równym stopniu przez Ukraińców i Polaków, którzy po zakończeniu II wojny światowej nie opuścili rodzinnych ziem.
Obecnie osoby z polskimi korzeniami to przede wszystkim starsze pokolenie, które zachowało narodowy język i rodzimą tradycję. W Medenicach znajduje się kościół katolicki, który w czasach sowieckich zamieniony został na magazyn zbożowy, a po 1991 roku zwrócony katolikom, głównie Polakom, którzy interweniowali w tej sprawie u lokalnych władz ukraińskich. Bliskość silnego polskiego ośrodka we Lwowie oraz możliwość nauki w polskich szkołach sobotnich sprawia, że młodsza generacja ma możliwość poznawania kultury, tradycji i przeszłości swoich przodków. Wielu młodych ludzi wyjeżdża jednak ze wsi do miasta, a także stara się wyemigrować do Polski i podjąć tam studia wyższe, by w przyszłości osiedlić się w jej współczesnych granicach. Emigracja ta, powodowana względami ekonomicznymi, pogłębia rozproszenie wielu medenickich rodzin, często rozdzielonych powojenną akcją repatriacyjną.