Liczący 290 tysięcy mieszkańców Chmielnicki jest stolicą obwodu o tej samej nazwie i jednym z największych miast Ukrainy Centralnej. W samym mieście działają trzy parafie katolickie, a w okolicznych wioskach znaleźć można dość duże skupiska Polaków.
Chmielnicki powstał w XV wieku jako Płoskirów. W 1672 roku razem z resztą Podola podbity został przez Turków i stał się częścią Imperium Osmańskiego. W 1699 ponownie znalazł się w granicach Rzeczpospolitej. Był wówczas własnością Zamoyskich, którzy odbudowali go po zniszczeniach tureckich i sprowadzili osadników polskich z Mazowsza. Osiedlali się oni głównie w okolicznych wsiach – Greczanach, Szaróweczce, Zarzeczu, dziś w granicach miasta. Ich potomkowie tworzą obecnie rdzeń społeczności polskiej Chmielnickiego. Po trzecim rozbiorze Polski Płoskirów wszedł w skład Imperium Rosyjskiego i jako Proskurów stał się siedzibą powiatu. W 1806 roku w mieście znajdowało się 487 budynków, z których tylko jeden był murowany. Proskurów zamieszkiwało 2022 osób, w większości Żydów. Miasto rozwijało się głównie dzięki handlowi solą i zbożem. Życie społeczności polskiej skupiało się wokół miejscowej parafii; w latach 1908–10 zbudowany został nowy kościół parafialny pod wezwaniem św. Anny. Na początku XX wieku w mieście istniały też: prowadzona przez siostry zakonne polska szkoła dla dziewcząt z internatem, polskie gimnazjum i liczne szkoły parafialne. W 1920 roku, po zaciętych walkach bolszewików z wojskami Ukraińskiej Republiki Ludowej, których efektem ubocznym był wielki pogrom żydowski (1919), miasto weszło w skład państwa sowieckiego. Polacy z Proskurowa i okolic byli jedną z najbardziej doświadczonych przez represje sowieckie grup. W latach 30. masowo sprzeciwiali się kolektywizacji, po powstaniu kołchozu w Greczanach w 1934 roku wstąpiło do niego jedynie 7 gospodarstw. W 1935 roku zamknięto szkołę polską w Greczanach. W 1936 roku na fali represji stalinowskich większość mężczyzn z polskich wsi była aresztowana i rozstrzelana, wiele rodzin zostało też deportowanych do Kazachstanu. Rozstrzelano również dwóch miejscowych księży katolickich, a sam kościół parafialny wysadzono w 1936 roku w powietrze. Funkcję głównej świątyni katolickiej przejęła wybudowana w 1926 roku kaplica cmentarna w Greczanach. W czasie II wojny światowej Proskurów został bardzo zniszczony, zagładzie uległa też całkowicie społeczność żydowska. W latach powojennych miasto szybko się uprzemysławiało i rozwijało terytorialnie, wchłaniając okoliczne wioski. W ten sposób tradycyjnie polskie wsie, takie jak Greczany, Maćkowce i Szaróweczka znalazły się w granicach Proskurowa, przemianowanego w 1954 roku na Chmielnicki (z okazji 300-lecia podpisania ugody perejasławskiej). Obecnie Chmielnicki jest jednym z największych skupisk Polaków na Ukrainie. Działają tam: lokalny oddział Związku Polaków na Ukrainie, stowarzyszenie nauczycieli polskich, a także trzy parafie katolickie, wokół których skupia się życie miejscowych społeczności polskich: jezuicka w Greczanach, oraz dwie inne, na Wystawce i Rakowie.