Urodziła się w 1925 roku w Delatyniu w II RP (obecnie Ukraina). Ojciec (Jerzy) był sekretarzem w sądzie, matka (Maria)a gospodynią domową, mieli pięcioro dzieci. W wieku sześciu lat rozpoczęła edukację w szkole, którą skończyła z dobrymi wynikami, dostając się do gimnazjum, lecz naukę przerwała okupacja niemiecka. Po wojnie ukończyła wieczorową szkołę, tzw. „dziesięciolatkę”. W czasie okupacji niemieckiej Bronisława Docenko, wraz z dwiema siostrami i bratem, została zabrana na roboty przymusowe do Niemiec. W czasie podróży pociągiem dzieci schroniły się w transporcie żołnierzy węgierskich, z którymi po 3-miesięcznej podróży dotarły do Budapesztu, gdzie do zakończenia wojny pracowały dla potrzeb wojska. Po wejściu Sowietów do Budapesztu, Bronisława Docenko zaczęła swoją długą podróż do domu do Delatynia. Wyszła za mąż za Polaka, przesiedleńca. Wychowała i wykształciła dwóch synów, doczekała się wnuków. Pracowała jako kasjerka w oddziale komunalnym. Przez całe życie mieszkała w Delatyniu.

opis nagrania

sygnatura: AHM_PnW_2380
data nagrania: 24.07.2011
długość nagrania: 02:25:00
kraj: Ukraina
miejscowość: Delatyń (Delatyn)
autor nagrania: Żłobecka Karolina
Docenko Bronisława
Streszczenie relacji z minutnikiem

[00:00:00, 01] AHM_PnW_2380_Docenko_Bronisława_01
Przeżycia Bronisławy Docenko związane z obroną kościoła przed odebraniem przez Ukraińców; strach przed miejscowymi Ukraińcami, wyjazdy Polaków do Polski (wyjazd sióstr, Bronisława z matką i bratem pozostali w Delatyniu, by chronić swoje domy); żarliwa religijność Bronisławy Docenko; udział w remoncie kościoła, w którym wcześniej funkcjonowała fabryka-kuźnia;

[00:05:00, 01]
Pilnowanie w nocy kościoła przez Bronisławę Docenko; refleksja na temat patriotyzmu młodych Polaków; prześladowanie Polaków przez miejscowych Ukraińców; żal za utraconymi przez Polskę wschodnimi ziemiami oraz zapomnianymi na Ukrainie Polakami; przedstawienie się;

[00:10:00, 01]
Podanie przez Bronisławę Docenko daty i miejsca urodzenia, danych swoich rodziców; udział Bronisławy Docenko w obronie kościoła katolickiego przed przekazaniem go w ręce prawosławnych Ukraińców;

[00:15:00, 01]
Inwestowanie przez przedwojennych Polaków w budowę domów letniskowych w Delatyniu; przejęcie przez Ukraińców posiadłości Polaków; mordowanie Polaków przez Ukraińców (przypomnienie przez Bronisławę Docenko zdarzenia bestialskiego zabójstwa młodej Polki i jej dziecka); remontowanie wnętrza kościoła, w którym wcześniej była fabryka;

[00:20:00, 01]
Pomoc Bronisławy Docenko przy odnawianiu kościoła, udzielenie gościny osobom wykonującym remont; przedstawienie ojca Bronisławy Docenko (narodowość, wykształcenie, zatrudnienie w sądzie w charakterze sekretarza);

[00:25:00, 01]
Ukrywanie przez miejscowych Polaków swojej tożsamości narodowej; podkreślanie przez Bronisławę Docenko polskości własnej i swoich najbliższych; przedstawienie matki Bronisławy (zajmowanie się gospodarstwem domowym, wychowywanie piątki dzieci); korzystna sytuacja materialna rodziców Bronisławy (dobrze płatna praca ojca, szykowanie dla córek posagów); losy rodzeństwa Bronisławy Docenko (wyjazd sióstr i zamieszkanie za granicą, pozostanie brata w rodzinnym domu);

[00:30:00, 01]
Zawłaszczenie majątku rodziców Bronisławy przez władze sowieckie w latach powojennych; wspomnienie z okresu okupacji niemieckiej, historia niemieckiego lekarza kwaterującego w domu rodziców Bronisławy (przeciwnik nazizmu), refleksja o dobrych i złych Niemcach; prześladowanie Polaków przez władze sowieckie, deportacje Polaków na Syberię, pozostanie rodziny Bronisławy dzięki pomocy znajomych Żydów;

[00:35:00, 01]
Eksterminacja Żydów w Delatyniu w czasie okupacji niemieckiej, wśród znajomych Bronisławy Docenko; próba ratowania koleżanki Żydówki i zagrożenie życia Bronisławy, uratowanej przed Niemcami dzięki medalikowi z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej; życzliwość i wzajemna pomoc mieszkańców w okresie biedy i głodu w warunkach wojny, refleksja Bronisławy Docenko o stosunkach między ludźmi w obecnych czasach;

[00:40:00, 01]
Losy rodziny Bronisławy Docenko w okresie okupacji sowieckiej (zagrożenie aresztowaniem i zesłaniem na Syberię lub do Katynia, ciężka choroba ojca); okres głodu na Ukrainie po wojnie; życie w Delatyniu przed wojną (dostatnie życie rodziny Bronisławy, letniskowe dacze dla wczasowiczów z Warszawy); okoliczności utraty wzroku przez Bronisławę we wczesnym dzieciństwie;

[00:45:00.01]
Zakończone niepowodzeniem próby wyleczenia oczu przez lekarzy ze Lwowa; zainteresowanie się chorym dzieckiem przez wczasowiczkę z Warszawy;

[00:00:00] AHM_PnW_2380_Docenko_Bronisława_02
Wspomnienie z czasów odnawiania kościoła; kontynuacja; permanentne odwoływanie się Bronisławy Docenko do błogosławieństwa modlitwy; wspomnienie młodszej siostry Karoliny, obecnie inwalidki na wózku;

[00:05:00, 02]
Refleksja o polskości Polaków ze współczesnego Lwowa; religijność synów i wnuków Bronisławy Docenko, miejsce zamieszkania synów (Stanisławów, Nadwórna), kontakty z wnukami; kontynuacja opowieści leczenia oczu Bronisławy okładami z mikstury zielarza;

[00:10:00, 02]
Odzyskanie wzroku przez małą Bronisławę po serii bolesnych okładów z mikstury zaleconej prze zielarza; pójście do szkoły w wieku sześciu lat; pielęgnowanie przez Bronisławę swojej religijności od najmłodszych lat (religia w szkole, codzienne modlitwy w domu);

[00:15:00, 02]
Wspomnienie zdarzenia z lekcji religii w szkole (ukaranie młodszej siostry za nieposłuszeństwo na lekcji religii, przez księdza i przez ojca); otrzymanie przez Bronisławę promocji do gimnazjum po wzorowym ukończeniu szóstej klasy, przerwanie nauki po pół roku w czasie okupacji niemieckiej po zamknięciu szkoły dla Polaków; kontynuowanie nauki po wojnie, ukończenie wieczorowej „dziesięciolatki”;

[00:20:00, 02]
Losy w czasie okupacji niemieckiej (pomaganie rodzicom w pracy przy domu; zabranie z podwórka Bronisławy, jej sióstr i brata wraz z kilkoma młodymi dziewczynami na przymusowe roboty do Niemiec, podróż pociągiem na punkt zbiorczy do Lwowa, spotkanie znajomego Niemca lekarza, pomoc ze strony żołnierzy węgierskich w ukryciu się i dożywianiu, oparzenie twarzy siostry, podróżowanie z węgierskimi żołnierzami przez trzy miesiące w nieznanym kierunku);

[00:25:00, 02]
Kontynuowanie podróży; spotkanie po latach jednej z dziewczyn z pociągu; ukrywanie się młodych dziewczyn przed prześladowaniem przez żołnierzy sowieckich, otrzymanie pomocy od jednego z oficerów radzieckich i szczęśliwy powrót dziewcząt do domu; po latach próba odnalezienia w Moskwie żołnierza, który udzielił pomocy;

[00:30:00, 02]
Poślubienie jednego z żołnierzy węgierskich przez siostrę Bronisławy i zamieszkanie w Budapeszcie; losy rodziny siostry (urodzenie syna, wczesna śmierć męża, dochowanie się dziesięciorga wnuków, kariera zawodowa jednego z wnuków); zadowolenie Bronisławy Docenko ze swojej najbliższej rodziny; kontynuacja opowieści z podróży pociągiem (dotarcie pociągiem do Budapesztu, otrzymanie kwatery i pracy);

[00:35:00, 02]
Zatrudnienie dziewczyn przy naprawianiu odzieży wojskowej w zamian za mieszkanie i wyżywienie; zatrudnienie brata Bronisławy przy donoszeniu jedzenia z kuchni wojskowej; dramatyczne przeżycia po zajęciu Budapesztu przez wojska sowieckie;

[00:40:00, 02]
Powtórzenie opowieści przez Bronisławę Docenko okresu podróży pociągiem, pobytu w Budapeszcie;

[00:00:00, 03] AHM_PnW_2380_Docenko_Bronisława_03
Wspomnienia Bronisławy Docenko z podróży i pobytu w Budapeszcie (dobry stosunek Węgrów do Polaków, złe traktowanie Polaków przez żołnierzy radzieckich, za wyjątkiem rosyjskiego lekarza);

[00:05:00, 03]
Przypomnienie okresu prześladowań Polaków przez ukraińskich banderowców; refleksja Bronisławy Docenko o złych i dobrych Ukraińcach;

[00:10:00, 03]
Spalenie domu Bronislawy Docenko przez miejscowego Ukraińca; samodzielne odbudowanie domu przez Bronisławę; powrotna droga do domu z Budapesztu;

[00:15:00, 03]
Ucieczka z Budapesztu po zajęciu miasta przez Sowietów, zagrożenia w czasie podróży do domu; okoliczności spalenia kościoła w Kołomyi (z ukrywającymi się ludźmi) przez banderowców; wyjazd sióstr Bronisławy w obawie przed banderowcami, pozostanie Bronisławy z matką w Delatyniu;

[00:20:00, 03]
Życie rodziny Bronisławy po jej powrocie z Budapesztu (pomaganie zdobywania żywności, handlowanie samodzielnie warzoną solą w zamian za zboże, zamążpójście Bronisławy z osiedleńcem Polakiem, ożenek jej brata Olesia);

[00:25:00, 03]
Małżeństwo Bronisławy Docenko (ślub w cerkwi, nieudane pożycie małżeńskie, pielęgnowanie męża w ciężkiej chorobie, śmierć męża); zadowolenie z udanych synów i wnuków; komunikowanie się w różnych okresach (w języku polskim w gronie rodziny, w języku ukraińskim w miejscach publicznych); społeczność żydowska przed i w czasie wojny (wzajemny szacunek między Polakami i Żydami; współczucie dla ludności żydowskiej prześladowanej w czasie okupacji niemieckiej, wspomnienie znajomych Żydów zamordowanych przez Niemców);

[00:30:00, 03]
Utworzenie przez Niemców getta dla Żydów w Delatyniu; wspomnienie Bronisławy z odwiedzin u teściowej, pochwalenie się swoimi synkami, możliwość swobodnej rozmowy po polsku; znajomość języka polskiego (synowie, wnuki), refleksja na temat religijności; zadowolenie Bronisławy Docenko z wykształcenia i zdolności swoich najbliższych;

[00:35:00, 03]
Zamknięcie kościoła w Delatyniu w okresie władzy sowieckiej, zesłanie księży na Syberię, urządzenie fabryki w kościele, dostępność cerkwi dla wiernych, kultywowanie swojej religijności i polskości w zaciszu domowym; powroty księży z zesłania po śmierci Stalina, nielegalne zameldowanie księży;

[00:40:00, 03]
Pomoc Bronisławy Docenko w ocaleniu księży powracających z zesłania; praca zawodowa Bronisławy Docenko w zawodzie kasjerki w oddziale komunalnym; niszczenie i palenie kościołów przez miejscowych komunistów w okresie władzy sowieckiej;

[00:45:00, 03]
Incydent w trakcie podpalania jednego z kościołów; odwiedzanie siostry, mieszkającej w Polsce w Augustowie i koleżanek w innych miastach Polski; żal i pretensje Bronisławy Docenko za utraconymi Wschodnimi Kresami;

[00:50:00, 03]
Losy siostry mieszkającej w Polsce; refleksja Bronisławy Docenko na temat rodzicielstwa, wspomnienie własnych dzieci, tęsknota za polskością.

fragmenty nagrania

udostępnianie transkrypcji

W celu udostępnienia transkrypcji nagrania prosimy o kontakt z Archiwum Ośrodka KARTA: ahm@karta.org.pl