Portret Leokadia Woronko
Urodziła się 30 lipca 1919 w Słonimiu w rodzinie Aleksandra i Genowefy Brancewiczów, jako najstarsza z sześciorga dzieci. Rodzice mieli gospodarstwo rolne niedaleko Słonimia (około 10 ha). Cała rodzina pracowała na roli. W wieku siedmiu lat Leokadia Woronko rozpoczęła naukę w żeńskiej szkole prowadzonej w Słonimiu przez siostry niepokalanki. Ukończyła siedem klas. Bardzo chciała uczyć się dalej w gimnazjum, ale nie było to możliwe z powodów finansowych. Czesne było zbyt wysokie dla rodziców. Podjęła więc, mając 16 lat, bezpłatną naukę na kursach Polskiego Czerwonego Krzyża organizowanych przy kościele pw. św. Andrzeja. Rodzice Leokadii Woronko w 1957 roku po odebraniu im gospodarstwa wyjechali do Polski. Leokadia Woronko była już w tym czasie mężatką, na wyjazd nie zdecydowała się. Jej mąż pracował w straży pożarnej, później w fabryce, ona opiekowała się domem. Dzieci nie mieli. Leokadia Woronko była zaangażowana w życie kościoła.

opis nagrania

sygnatura: AHM_PnW_1941
data nagrania: 24.08.2010
długość nagrania: 01:29:00
kraj: Białoruś
miejscowość: Słonim
autor nagrania: Stopa Magdalena
Woronko Leokadia
Streszczenie relacji z minutnikiem

Najwcześniejsze wspomnienia z dzieciństwa (dom rodzinny, rodzice, gospodarstwo rodziców, nauka w klasztorze – skończone 7 klas); 001, ok. 1 min

Nauka na bezpłatnych kursach PCK, podjęta w wieku 16 lat; 001, ok. 3 min

Wybuch wojny, wejście Sowietów, zebrania propagujące tworzenie kołchozów, deportacje na Sybir; 001, ok. 5 min

Odrodzenie życia religijnego po 1990 roku, wcześniej zamykano kościoły i próbowano ateizować społeczeństwo, np. pilnowano by dzieci nie chodziły do kościoła; 001, ok. 7 min

Okupacja niemiecka, prześladowanie Żydów, pomoc sióstr zakonnych i księdza Szarka (za pomoc Żydom i partyzantom sowieckim zostali rozstrzelani); 001, ok. 8 min

Sytuacja powojenna Leokadii Woronko (odebranie ziemi w 1957 roku i włączenie jej do kołchozu, praca męża w kołchozie, budowa domu); 001, ok. 11 min

Pochwała obecnej sytuacji, porównanie do wcześniejszych trudów; 001, ok. 12 min

Opis gospodarstwa rodziców i teściów; 001, ok. 14 min

Wstąpienie brata - Leona Brancewicza na ochotnika do polskiej armii; 001, ok. 17 min

Zamążpójście po wojnie; 001, ok. 18 min

Przedwojenna szkoła sióstr niepokalanek w Słonimiu, wspomnienia o konkretnych siostrach i o księdzu Śmiałowskim; 001, 18 min

Recytacja wiersza „Powrót taty”; 001, ok. 24 min

Recytacja fragmentów Pana Tadeusza oraz Przysięgi Kościuszki; 001, ok. 27 min

Wyjazd rodziców do Polski, po zabraniu ziemi do kołchozu; 001, ok. 33 min

Wybuch wojny, wejście Sowietów, aresztowania, wywózki, odbieranie ziemi; 001, ok. 34 min

Powitanie Armii Czerwonej przez cześć mieszkańców Słonimia; 001, ok. 38 min

Wejście Niemców, egzekucje, masowe groby na Pietralewickiej Górze; 001, ok. 41 min

Utworzenie getta; 001, ok. 43 min

Życie codzienne po ponownym wejściu Sowietów w 1944 roku; 002, ok. 2 min

Tworzenie kołchozów w latach 50, zwoływanie zebrań i zmuszanie ludzi do oddawania swojej ziemi, praca na roli i znalezienie w zbożu pomordowanych żołnierzy sowieckich; 002, ok. 6 min

Tatarzy w Słonimiu przed wojną i dziś; 002, ok. 9 min

Opinie o Żydach, opis przedwojennych żydowskich sklepów; 002, ok. 12 min

Zniszczenia klasztoru sióstr Niepokalanek po wojnie przez bolszewików; 002, ok. 18 min

Okres powojenny: zamknięcie kościoła, zamiana drugiego kościoła na magazyn soli; 002, ok. 20 min

Zmiany nazw ulic w Słonimiu po wojnie; 002, ok. 24 min

Budowa pomnika Lenina w Słonimiu po wojnie; 002, ok. 27 min

Czasy współczesne: remont kościoła św. Andrzeja, ksiądz Witold Żelwietro; 002, ok. 29 min

Możliwość wyjazdu do Polski po wojnie, powody pozostania po wojnie w Słonimiu; 002, ok. 35 min

fragmenty nagrania

udostępnianie transkrypcji

W celu udostępnienia transkrypcji nagrania prosimy o kontakt z Archiwum Ośrodka KARTA: ahm@karta.org.pl