Polacy na Wschodzie

Urodził się 13 grudnia 1926 we wsi Świkszczany w powiecie brasławskim (Wileńszczyzna, II RP). Do wybuchu wojny skończył trzy klasy szkoły powszechnej w Gajdach. Po wejściu Sowietów wieś Świkszczany przypadła Litwie, a po drugiej stronie rzeki była już Białoruska SRR. Longin Michajłowicz przestał chodzić do szkoły, gdyż nie rozumiał języka litewskiego. Po wojnie niemiecko-sowieckiej w obawie przed wywózkami na roboty do Niemiec zatrudnił się w majątku niejakiego pana Besakirskiego w Wojtkuszkach. Za jego sprawą zaciągnął się do AK razem z dwoma braćmi. Był w rezerwie, nie brał udziału w akcjach przeciw Niemcom, jednak za przynależność do polskiego podziemia został aresztowany (30 stycznia 1945 roku) przez Sowietów i po kilkumiesięcznym pobycie w więzieniach w Zarasai (Jeziorosach) i na Łukiszkach w Wilnie zesłano go do Workuty. Spędził tam półtora roku. Po amnestii i zwolnieniu z łagru wrócił do rodzinnej wsi. Po zrobieniu kursów kolejowych dostał pracę na kolei, na linii Dukszty–Druja. W 1964 w związku z zamknięciem linii oraz planem włączenia jego gospodarstwa do kołchozu przeprowadził się wraz z rodziną do Dyneburga, gdzie mieszka do dziś.Po amnestii i zwolnieniu z łagru wrócił do rodzinnej wsi. Ożenił się w 1949 roku. Po zrobieniu kursów kolejowych dostał pracę na kolei, na linii Dukszty-Druja. W 1964 roku w związku z zamknięciem linii oraz piętrzącymi się problemami (chciano włączyć jego gospodarstwo do kołchozu) przeprowadził się wraz z rodziną do Dyneburga.