Polacy na Wschodzie

Urodziła się 1 kwietnia 1926 w Łodzi. Ukończyła Szkołę Powszechną im. Emilii Plater w Łodzi. We wrześniu 1939 miała rozpocząć naukę w gimnazjum im. Emilii Szczanieckiej. Po wybuchu wojny uczyła się prywatnie i jednocześnie pracowała w księgowości w drukarni. Wraz z rodzicami mieszkała w Łodzi do 1945 roku. Po zakończeniu wojny rodzina została wywieziona na Wschód. Początkowo trafili do Saratowa, ostatecznie zamieszkali we Lwowie. Longina Sikirnicka uczyła się najpierw w polskim gimnazjum nr 2, a od dziesiątej klasy w gimnazjum polskim nr 30. Maturę zdała z wyróżnieniem. Skończyła studia medyczne ze specjalizacją w kierunku leczenia gruźlicy. Po studiach, przez półtora roku, pracowała w szpitalu dla inwalidów i weteranów wojennych chorych na gruźlicę. Następnie została zatrudniona w szpitalu psychiatrycznym we Lwowie, gdzie pracowała do 1981 roku. W 1964, po raz pierwszy, pojechała wraz z matką w odwiedziny do rodziny w Polsce. Matka Longiny Sikirnickiej umarła w 1965 roku, ojciec zmarł w 1981.