Mościska to miasto rejonowe obwodu lwowskiego na zachodniej Ukrainie. Liczy około 10 tysięcy mieszkańców. Położone między Lwowem a Przemyślem (7 km od przejścia granicznego Medyka–Szeginie), należy do Płaskowyżu Tarnogrodzkiego.
Istnienie wsi Mostycze znane jest co najmniej od XIII wieku. W 1404 roku król Władysław Jagiełło lokował tu miasto o nazwie Mościska. Do XVII wieku zamieszkane było głównie przez ludność polską (pierwsza cerkiew powstała na początku XVII wieku). W wiekach XVII i XVIII miasto znacznie podupadło wskutek licznych najazdów (m.in. Kozaków i Tatarów) oraz pożaru i plagi szarańczy. Po I rozbiorze Polski zostało przyłączone do terytorium Austrii. Znaczny rozwój Mościsk nastąpił w 1861 roku – dzięki budowie linii kolejowej Lwów–Przemyśl. W 1883 roku w Mościskach powstał pierwszy po kasacie klasztor redemptorystów, dając początek późniejszej polskiej prowincji tego zgromadzenia zakonnego. Podczas I wojny światowej Mościska kilkakrotnie znajdowały się na linii frontu (w czerwcu 1915 rozegrała się ciężka bitwa pod Mościskami). Miasto znalazło się ponownie na linii frontu podczas wojny polsko-ukraińskiej w latach 1918–19.
W czasach II RP Mościska były miastem powiatowym województwa lwowskiego. Przed wybuchem II wojny światowej zamieszkiwało je 6 tysięcy mieszkańców (z czego ponad połowę stanowili Żydzi). Po 17 września 1939 weszło w skład Związku Sowieckiego. W czasie okupacji niemieckiej na terenie miasta istniało getto żydowskie. Od stycznia 1944 w okolicach Mościsk działał ponad 80-osobowy oddział leśny AK „Lech”. W lipcu 1944, po przejściu przez Mościska pierwszych oddziałów wojsk sowieckich, miasto na kilka dni zajęli żołnierze AK, ogłaszając je „Rzeczpospolitą Mościską”. W latach 1945–91 należało do Ukraińskiej SRR, będąc siedzibą rejonu obwodu drohobyckiego, a następnie lwowskiego.
Dziś Mościska i okolice stanowią jedno z największych skupisk Polaków na ziemi lwowskiej (powojenna repatriacja do Polski nie była tu masowa). W samym mieście mieszka około 3 tysiące Polaków. Aktywna część mieszkańców polskiego pochodzenia działa w oddziale Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej. W 2002 roku powstała w Mościskach szkoła średnia z polskim językiem nauczania.
W czasach II RP Mościska były miastem powiatowym województwa lwowskiego. Przed wybuchem II wojny światowej zamieszkiwało je 6 tysięcy mieszkańców (z czego ponad połowę stanowili Żydzi). Po 17 września 1939 weszło w skład Związku Sowieckiego. W czasie okupacji niemieckiej na terenie miasta istniało getto żydowskie. Od stycznia 1944 w okolicach Mościsk działał ponad 80-osobowy oddział leśny AK „Lech”. W lipcu 1944, po przejściu przez Mościska pierwszych oddziałów wojsk sowieckich, miasto na kilka dni zajęli żołnierze AK, ogłaszając je „Rzeczpospolitą Mościską”. W latach 1945–91 należało do Ukraińskiej SRR, będąc siedzibą rejonu obwodu drohobyckiego, a następnie lwowskiego.
Dziś Mościska i okolice stanowią jedno z największych skupisk Polaków na ziemi lwowskiej (powojenna repatriacja do Polski nie była tu masowa). W samym mieście mieszka około 3 tysiące Polaków. Aktywna część mieszkańców polskiego pochodzenia działa w oddziale Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej. W 2002 roku powstała w Mościskach szkoła średnia z polskim językiem nauczania.