Polacy na Wschodzie

Urodziła się 30 października 1928 w Czerniowcach. Jej rodzina nie była bogata, ale mieszkała we własnym domu, wybudowanym w 1904 roku przez dziadka. Dziadkami ze strony ojca byli Johan i Karolina Kulpka. Matka Józefy Rybki urodziła się we Wrocławiu. Przyjechała do Czerniowiec w odwiedziny do brata, tam poznała swojego przyszłego męża i zamieszkała po ślubie. Ojciec Józefy Rybki pracował jako ślusarz w fabryce. W czasie II wojny światowej nie poszedł do wojska, wyjechał do brata do Rumunii i już nie wrócił. Po wojnie zmarł. Matka zajmowała się domem i dwójką dzieci - Walentyną (ur. 1926) i Józefą.
Józefa Rybka i jej siostra chodziły do szkoły powszechnej rumuńskiej, a później niemieckiej. Józefa Rybka z matką i siostrą żyły z wynajmu pokoi i uprawy warzyw w przydomowym ogródku. Nie mogły wyjechać do Polski. Matka zatrudniła się w fabryce, w której wcześniej pracował ojciec. Pracowała tam do 1944 roku. Starszą siostrę Józefy Rybki - Walentynę, kiedy miała 16 lat, aresztowano i wywieziono. Uciekła jednak, udając niemą przedostała się przez granicę i wróciła do domu. Od 1944 roku Józefa Rybka z siostrą pracowały w fabryce. Józefa Rybka wyszła za mąż za Wiktora Rybkę, syna Franciszki z d. Smolnickiej i Franza Rybki, którego Sowieci zabrali nocą w 1940 roku. Mąż jako dziecko uczęszczał do szkoły polskiej. Wiktor Rybka był dyrektorem Domu Polskiego. Józefa i Wiktor Rybka udzielali się w chórze, który najpierw nazywał się „Akademicki”, potem „Lutnia” i jeździli z nim na koncerty, również zagraniczne.